Podrywanie zajętego/zajętej

[yiliyane 233]

Co sądzicie o podrywaniu kogoś, kto jest już w związku? Rozpatrzmy najpierw cztery warianty "zajętości":

1) związek obiektu Twoich westchnień trwa krócej niż rok
2) związek obiektu Twoich westchnień trwa już kilka lat
3) obiekt Twoich westchnień jest zaręczony/-a
4) obiekt Twoich westchnień jest żonaty/zamężna

Co sądzicie o podrywaniu chłopaka/dziewczyny w powyższych sytuacjach? Zakładając, że macie pełną świadomość, że on(a) nie jest singlem. Czy uważacie, że jeśli obiekt Waszych westchnień jest już w związku, to należy odpuścić sobie/poczekać aż ten związek zostanie zakończony czy wręcz przeciwnie, uważacie, że trzeba próbować swoich sił niezależnie od okoliczności? A może do jakiegoś momentu podrywanie zajętego/zajętej jest dla Was jeszcze do przyjęcia, a dopiero później już nie? Jeśli tak, to gdzie przebiega Wasza granica?

Zapraszam do dyskusji

[Kerosine 450]

Wszystko jest kwestią poziomu rozwoju moralnego danej jednostki oraz jej determinacji w dążeniu do obranego celu [ale także stopnia, w jakim w ogóle pragnie go osiągnąć]. Dla mnie osobiście temat związków jest abstrakcją porównywalną z posiadaniem dzieci i czymś naprawdę ogromnie trudnym do wyobrażenia, bazując jednak na doświadczeniach w innych dziedzinach mogę powiedzieć, że sam fakt bycia przez mój obiekt westchnień zajętym prawdopodobnie jedynie mniej lub bardziej by mnie zniechęcił, ale nie stanowiłby raczej "obiektywnej" czy "absolutnej" przeszkody [na pewno nie w sensie moralnym - bardziej patrząc na konkretną relację pod kątem oceny swych szans i widząc, że wspomniany obiekt jest autentycznie zakochany w swoim partnerze / partnerce albo przeciwnie, między nimi nie dzieje się najlepiej i uczucie na dobrą sprawę już wygasło]. Odnośnie znaczenia poszczególnych etapów związku, jego długości i stopnia sformalizowania... cóż, rozwód potrafi być naprawdę przyprawiającym o ból głowy przeżyciem, dlatego im więcej takich potencjalnych niedogodności po drodze, tym gorętsze musiałoby być moje pragnienie zdobycia konkretnej osoby 

No, ale jak już napisałam - z mojej perspektywy to wyłącznie akademickie rozważania.

[WszyscyZginiemy 89]

15 godzin temu, yiliyane napisał:

Co sądzicie o podrywaniu chłopaka/dziewczyny w powyższych sytuacjach? Zakładając, że macie pełną świadomość, że on(a) nie jest singlem.

Jedyną akceptowalną dla mnie sytuacją, gdzie ja bym albo ktoś inny podrywał osobę zajętą to gdy nie wie, że owa osoba jest zajęta, a wówczas po dowiedzeniu się o tym fakcie powinna natychmiast zaprzestać i upewnić się, że nie doprowadziła do tego że druga osoba poczuła się niezręcznie,jeśli tak to też przeprosić. Sytuacja, którą przytoczyłaś, że ktoś wie a i tak próbuję jest nieakceptowalna.

16 godzin temu, yiliyane napisał:

Czy uważacie, że jeśli obiekt Waszych westchnień jest już w związku, to należy odpuścić sobie/poczekać aż ten związek zostanie zakończony czy wręcz przeciwnie, uważacie, że trzeba próbować swoich sił niezależnie od okoliczności?

Nie odpuszczać, jeśli to tylko związek, jeśli obiekt westchnień jest zaręczony albo po ślubie, lepiej chyba odpuścić. Z podrywem poczekać do czasu aż związek danej osoby się zakończy, ale nie widzę nic przeciwko aby wyznać swoje uczucia tej osobie gdy ta jest jeszcze w związku.

[Kalafior_Grozy 635]

21 godzin temu, yiliyane napisał:

1) związek obiektu Twoich westchnień trwa krócej niż rok

Nie

21 godzin temu, yiliyane napisał:

2) związek obiektu Twoich westchnień trwa już kilka lat

Nie

21 godzin temu, yiliyane napisał:

3) obiekt Twoich westchnień jest zaręczony/-a

Nie

21 godzin temu, yiliyane napisał:

4) obiekt Twoich westchnień jest żonaty/zamężna

Nie

[Martusiaaaaaa92 64]

W każdym z tych wariantów sama zawsze unikałam zajętych chłopaków. Ucinałam rozmowę ilekroć podrywał mnie zajęty chłopak. Kiedyś po drugiej randce okazało się, że jest zajęty - zakończyłam tę znajomość, bo poczułam się oszukana przez niego. W gimnazjum na dyskotece szkolnej poprosił mnie do tańca kolega, o którym wiedziałam, że jest zajęty - zatańczyłam z nim uznając to za niewinny koleżeński taniec. Jego dziewczyna była tak zazdrosna, że chciała mnie pobić. Na szczęście koleżanki z klasy stanęły w mej obronie i odwaliła się od mnie. Uważam jednak, że nie powinno się podrywać zajętych nie z obaw przed pobiciem przez żonę/męża/dziewczynę/chłopaka, a po prostu dlatego, żeby nie sprawiać przykrości innej osobie.

Choć i tak większa wina przy zdradzie leży po stronie osoby zdradzającej. Do dziewczyny, która odbiła mi byłego, miałam mniejszy żal niż do niego samego. Jej nawet w pewnym sensie współczułam. A kiedy to ja zdradziłam innego byłego, czułam się winna i nie zrzucałam winy na chłopaka, który mnie zajętą uwiódł.

[Gloria 89]

Mnie w ogóle nie interesują zajęte osoby. Jeżeli dowiaduję się, że dziewczyna jest zajęta to przestaję się nią interesować w kontekście miłosnym i pozostaje dla mnie koleżanką / znajomą. 

[Cwaniaczek 10]

Generalnie to niegodziwe, bez względu na tytułowe "warianty", które moim zdaniem są nieistotne, a jedyne co dają, to pole do racjonalizacji własnej  niegodziwości.

Z drugiej strony, tak głębiej się nad tym zastanawiając, to może i dobrze, że takie coś istnieje, przynajmniej ludzie mają wreszcie pretekst do wyzwolenia. Bo ile można żyć z kimś, po to żeby był, z półśrodkiem, wiedząc, że stać na coś lepszego, ale godząc się na to bo nie ma na horyzoncie lepszej perspektywy? Pragmatyczne przeczekanie i kopnięcie w dupę, czyż to nie taką narrację się teraz forsuje w psychologicznym ujęciu relacji międzyludzkich, budowaniu własnej wartości? Jesteś najważniejszy, ty i twoje zainteresowania, pasje i ten twój zaje*bisty samo(niedo)rozwój, a wszyscy którymi się otaczasz mają być dodatkiem do twojego niesamowitego życia. Uwielbiam gdy na jednej stronie piszą o podmiotowości życia ludzkiego i szacunku do niego, by na następnej go uprzedmiotowić w imię jakiegoś patologicznego, postępowego egocentryzmu.