Czy nadal mam się z nią przyjaźnić , jest warto?

[DonnaNancy16]

Hey, mój dokładny problem polega na przyjaźni.

Mniej więcej, o mojej przyjaźni z byłą przyjaciółką. Chcę się z nią dalej przyjaźnić, jednak nie wiem, czy to ma jakiś sens. Od pierwszej klasy podstawówki trzymaliśmy się ze sobą, ja wtedy uważałam że jest moją jedyną i specjalną przyjaciółką, nawet wyobrażałam sobie że nie ma żadnych wad. Chciałam mieć taką przyjaciółkę, jak w amerykańskich filmach. W czwartej klasie przeprowadziłam się z rodzicami i bratem do innej miejscowości i do innej szkoły. Mimo dzielącej nas miejscowości , przyjeżdżałam do niej na nocki, zapraszałam ją wszędzie by spędzić z nią czas , byłam nieznośna i kapryśna w tamtym czasie , bo bardzo zależało mi żeby spędzała ze mną czas . Mieliśmy różne zainteresowania jak i hobby, ale to mi nie przeszkadzało. Lubiałam z nią rozmawiać. Śmiać się. I robić tyle rzeczy a nawet te nudzące. Jednak wraz z kolejnym rokiem, zauważyłam że nie ma tego co kiedyś , odczuwałam wrażenie że ona w ogóle nie chce ze mną się nadal przyjaźnić. Miałam takie myśli, aż za często. Później było pójście do Gimnazjum, ja zostałam w mojej wsi bo była podstawówka połączona z Gimnazjum i miałam z domu prosto do szkoły , zaledwie 10 minut drogi. Ona poznała mnóstwo koleżanek i kolegów i kolejne przyjaciółki ( wielkie miasto ) i mieliśmy mało czasu by się spotykać. Próbowałam z nią rozmawiać na skype, ale ona wmawiała mi że nie ma wcale skype , bo jej się popsuł. Różne wymówki. W wakacje, częściej jechałam do niej , chciałam ciągnąć dalej tą przyjaźń , ale ona wygląda na niezbyt. Byliśmy w innych szkołach, o czym moglibyśmy rozmawiać? Ja miałam wiele nowych tematów, ona albo nie wiedziała co powiedzieć albo się w ogóle nie odzywała ,albo mówiła krótko i koniec. Dzisiaj, jestem w trzeciej ostatniej klasie gimnazjum. W mojej szkole mam tylko znajomych , w sumie nie wiem czy można nazywać osoby w mojej klasie, jako "moi dobrzy znajomi czy dobrzy koledzy" ze względu że jestem w tej klasie kozłem ofiarnym, są afery w mojej szkole. Chciałam mieć kogoś z kim mogłabym się przyjaźnić i ten ktoś był równie dla mnie dobrym przyjacielem. Może jestem po prostu zdesperowana i szukam na siłę i wciąż ciągnę tą przyjaźń? Nie mam bladego pojęcia. Chciałabym kogoś poznać.

Wracając , w zeszłym roku jak i tym, również szukałam sposobów ale kończyło się tym, że pisaliśmy na messengerze. Ja zawsze się pierwsza odzywałam, ona albo odczytała wiadomość  i ignorowała. Zdaję sobie sprawę, że ma swoje życie i nie musi być na każde moje zawołanie, a może robiła w tamtym czasie, ale jak już się odezwie zwykłym cześć, jestem tak szczęśliwa że w końcu się odezwała.Niestety gdy  nawiązuje ciekawy temat do rozmów, to ja się prędzej rozgadam a ona tylko krótkie odpowiedzi i koniec. Niedawno napisałam do niej , nie wiem czy to  był dobry pomysł , że zastanawiam się dlaczego wciąż się przyjaźnimy, skoro widzę wyraźną niechęć z jej strony i liczne wymówki. Ona uważa , że nie trzeba mieć tematów do rozmów by być z kimś blisko - jako przyjaciele. 

Dlatego , piszę to tutaj, i chciałabym wiedzieć co myślicie o tym, macie jakieś rady? Czy warto bym dalej się z nią przyjaźniła? 

Pozdrawiam

DonnaNancy16