Czy zwracacie się do rodziców po imieniu?

[Kobieteria 0]

Temat popularny więc możliwe, że już pojawiał się na forum. Jeśli tak to przepraszam, nie znalazłam.

Czy zwracacie się do swoich rodziców albo innych krewnych (ciotek, wujków) po imieniu?

Jeśli nie - czy chcielibyście?

Jeśli tak - kto wyszedł z taką propozycją? Wy czy rodzice?

Czy mówienie do mamy "Basiu" to brak szacunku czy wręcz przeciwnie - dowód sympatii, dobrych stosunków, przyjaźni?

Czy w przyszłości pozwolilibyście zwracać się do siebie po imieniu własnym dzieciom?

[Nitrox89 0]

Do mamy i taty nie, ale do wujka czy ciotki to po imieniu jade :] I nikt się z tego powodu nie obraża

[slendergirl 0]

mama to nie kolezanka.

tata nie kolega.

Nie chcialabym, zeby u mnie w domu do rodzicow mowilo sie po imieniu (nie chodzi o brak szacunku, bo jak komus taki uklad pasuje, to nie jest to brak szacunku). mama ma byc mamą. Bo kolezanki to ja mam. Takie jest moje zdanie. Jakos nie wyobrazam sobie powiedziec do mamy/taty po imieniu w sklepie "Alinko/Tomek kupisz mi to?" albo podczas klotni.

Ale do reszty rodziny (oprocz starszych) mowie po imieniu.

[Milamber 0]

Czy zwracacie się do swoich rodziców albo innych krewnych (ciotek, wujków) po imieniu?

Nie, głupio bym się czuł. Niektórzy rodzice uczą swoje dzieci mówienia do nich po imieniu, mi to się za bardzo nie podoba.

Czy w przyszłości pozwolilibyście zwracać się do siebie po imieniu własnym dzieciom?

Nie, IMO lepsze jest tradycyjne "tato", "mamo".

[Infini 1]

Do rodziców nie. Czasem tylko jak rozmawiam z bratem ( jak mojej mamy nie ma przy nas) to czasem np pytam sie " o ktorej Jolcia wraca z pracy?", albo on tak mowi, ale o tylko miedzy mna a bratem, do mamy ani do taty nie powiedzialam nigdy po imieniu i nie chcialabym, bo moim zdaniem to jest w pewnym sensie brak szacunku. Taka zbyt duza swoboda. Mozna traktowac mame jako przyjaciole na przyklad ale zeby po imieniu to już moim zdaniem lekka przesada.

Do cioć i wujkow tez mowie " ciociu, " wujku". Jedynie do jednego wujka mowie po imieniu ( brat mojej mamy), bo jest tylko 14 lat ode mnie starszy, a od mojego brata o 7, zawsze sie kumplowali, wiec ja tez, no i nie wyobrazam sobie mowic do niego "wujku" i do jego żony tez po imieniu mowie

[!Natalia! 0]

Ja mówię "mamuń" i "tatuń" albo "tatuś" Nie wiem czy bym chciała po imieniu. Z jednej stronu to wygodniej, ale to jest osoba o wiele starsza ode mnie więc lepiej jeśli ma swoje własne określenie

[olcia:* 0]

Nie, do rodziców mówie "mamo" ; "tato"

Jakoś nie umialabym mówić im po imieniu.

Do ciotek wujków też nie mówie po imieniu, tylko do stryjenki (siosta taty) jest ode mnie starsza o 5 lat to jest "Mariolku" i jeszcze do brata ojca i jego zony, gdzyż nie milielismy z nimi kontaktu przez wiele lat, także nie umialabym powiedzieć ciociu, wujku...

[mystery 1]

Ogólnie mówie jednak "mamo"(ojca brak ale kiedy byl nie wyobrazam sobie zupełnie takiego spoufalenie)

czasem kiedy sie wygłupiamy, np dla zartu próbuje uspokoic jakies jej zupełnie irracjonalne obawy, jakąs histerie- mówie "gośka opanuj sie".

Nie uwazam ze byłoby lepiej gdybym zwracała sie do matki po imieniu. tzn.. nasze relacje ca wystarczająco bliskie i to "nazywanie" inaczej jakos mnie nie pociaga bardzo.

tak jak ^Kasia^, rozmawiając czasem z siostrą uzywam matczynego imienia ale tez nie zawsze.

Po imieniu zdarza mi sie mówic do dziadków. Bo mam do nich jakies takie niewyczerpane pokłady czułosci i Karolek i Gabrynia sa sposobem tego wtyrażenia. zwłaszzcza jak siedza z takimi nieporadnymi minami nie wiedząc co ze sobą zrobic Gabrynia jeszcze sie nie pogniewała ( na babcie-drabcie reagowała protestem). Karolek czasem sie naburmusza i mówi ze jak to tak do dziadka.. ale z drugiej strony oczy mu sie smieją wiec odpuszcze z Karolkowaniem na pare godzin, oddam cześć Dziadkiem i wracam do przyzwyczajen za jakis czas Mam duzy szacunek do dziadków i do głowy mi nie przychodzi ze moze to byc oznaka jego braku.

do innych członków rodziny nie zwracam sie inaczej niz ciociu, wujku. no moze do niektórych z dodatkiem imienia (Ciociu Tereniuuuu....). Między mną a matka uzywam najczęsciej imion czlonków rodziny i tyle. choc owszem dodaje "tytuł"

moja kuzynka sama zaczeła mówic o mojej matki "Gośka". na początku mama mówiła juz po jej wyjsciu ze dziwnie to odbiera ale poniewaz nigdy nic nie powiedziała, po paru latach sie utarło.

[Verita 0]

Jeśli dzieci zaczynają do rodziców mówić po imieniu to automatycznie rodzice stają się kolegami. Wtedy przerywa się proces wychowawczy i taki rodzic nie ejst w stanie porządnie wychować swojego dziecka, a przecież taka jest jego rola.

[nigdyyy 0]

Czasami zdarzy mi sie powiedziec po imieniu, glownie w smiesznych sytuacjach, ktore nie maja wiekszego wplywu na zycie.

Czesto zwracam sie do rodzicow na "ty", nie uzywajac ich imion.

Oczywiscie uzywam tez okreslen mamo, tato, tatusku, mamciu itp.

Ogolnie tak urodzajnie 8)

[Philip 0]

Do mamy mówię po imieniu, sporadycznie i zamienie uzywając "mamo". Do taty mówię "tato", sporadycznie i zamienie nazywając go "Pawłem". Oczywiscie nawet jesli mówię do rodzicow po imieniu, to zawsze z szacunkiem, bo ich szanuję. z inicjatywą przejscia na "ty" wyszła mama, bo jest w sumie nie duzo ode mnie starsza

W przyszłosci, jesli ta przyszlosc nadejdzie, to nie pozwole mowic swoim dzieciom do siebie po imieniu, bo mam brzydkie imie ^^

[ennostiel 1]

Nie mówię do mojej mamy po imieniu i raczej nie życzyłabym sobie, żeby moje dzieci w przyszłości to robiły. Nieużywanie imion rodziców to forma okazywania im należnego szacunku i nie jestem za łamaniem tego konwenansu. Znam co prawda sytuację podobną jak wyżej - moja koleżanka mówi po imieniu do mamy starszej od niej o 15 lat, ale nie uważam tego i tak za całkiem właściwe.

[mała czarna 1]

Do rodziców zwracam się tradycyjnie, mamo i tato.

Czasem, mówiąc o nich pada Renata i Mariusz, ale zawsze z pełnym szacunkiem i oni tego nie negują.

Czasem, na obozach czy rejsach mówię do taty per Mariusz, bo idiotycznie jest, kiedy w chwilach stresu czy ogólnego zamętu mówić tataa, kiedy wiem, że Mariusz lepiej trafi. Ale ta rejsowa zmiana bya z inicjatywy mojego taty.

Do ciotek i wujków zwracam się różnie. To zależy od stopnia zażyłość i od przypadku

[Paula_ 0]

Do rodziców normalnie mama i tato, choć jak rozmawiam akurat z NIM to pisze mu że 'mamunia moja' albo że 'Asia' ale tak to Mama i mamunia

Nie wyobrażam sobie inaczej...

Do troche dalszej rodziny to po imieniu, ale też zależy do kogo, nie wynika to jednak z tego że ktoś powiedział 'mówi do mnie Jadzia' tylko tak z bardzo dużej sympati.

Np. do siostry mamy, mówi po imieniu bo tego chciała, ale tez nie potrafiłam bym powiedzieć ciociu :twisted:

Kiedyś jak byłam mała to babci mi mówiła że mam do Niej mówić po imieniu to mówiłam 'Alusia' ale teraz już nie, teraz już normalnie babcia choć czasami 'Alusia' się zdaży, ale to nie oznacza że nie mam do Niej szancunku, tylko że mam dobre kontakty.

Jeśli tak się odnosimy do rodziców, to wydaje mi się coś nie tak

[ShiningCristal 0]

Pytalam sie mamy o to jak ja wlasciwie mam do niej mowic...podobno "mamo" brzmi bardziej...milusio i cieplo Do taty nawet nie wyskakiwalam z taka propozycja...nie mam z nim zbyt dobrych kontaktow...do ciotek i wojkow?....zalezy o ile starszych

[Adrienne 1]

U mnie w domu to wykluczone. Nigdy nawet nie spróbowałam mówić do mamy lub taty po imieniu. Podejrzewam, że z początku pokręciliby głowami nic nie mówiąc, za to wiele myśląc;> a po pewnym czasie zaczęliby mi wyraźnie dawać do zrozumienia, że im to nie pasuje. Końcowa faza - krzyk i 'foch'.;]

Imion używam jedynie w sytuacjach pełnych śmiechu, humoru i rodzinnego luzu, gdy to np. prawimy sobie złośliwości z moim szanownym tatusiem 'Iruś, weź Ty mnie nie denerwuj' itp. itd. Nigdy nie mogę sobie też pożałować wołania go po imieniu, gdy ktoś do niego dzwoni.]:->

Nie wiem czemu, ale jakoś podswiadomie denerwuje mnie fakt, że można do rodziców mówić po imieniu;) Może dlatego, że nigdy nawet nie przyszłoby mi do głowy się tak zachować, a to dlatego, że nie mam na tyle bliskich kontaktów z rodziną.....zazdrość?

Jesli chodzi o babcie i kiedyś o dziadków, moja sytuacja jest podobna do tej co mystery. Sposób wyrażania czułości, lecz i pewnego rodzaju sposób dowcipkowania. Tereńka i Kazek....;]

A co do wujków, ciotek itp itd.... Zbyt chłodne i szczere kontakty, aby mówić sobie na 'ty'. Zadna Iwona, Stasia itp. nie chodzą w grę. Chyba, że chodzi o moje przyszywane cioco-kuzynki, starsze o max 5 lat...Wtedy nawet nie pytam się o zgodę i lecę z Aniami, Sylwiami i czym sobie tam jeszcze wymyślę, min. dlatego, że nieszczególnie ruszyłoby mnie, czy im to przeszkadza czy wręcz przeciwnie;] Jak im coś nie pasuje, to mają problem. Nie będę się cackać z żadną ciocią.

[southernsun 0]

po imieniu nie. ale do taty mówię 'Michu' albo 'Skurku' a do mamy 'Piczka' tudzież 'Dźionećka' ale wtedy jak mają dobry humor. nie jest to dla mnie brak szacunku... może dlatego, że moi rodzice się nie obrażają i odbierają to jako żart.

[Lena 0]

[fquote=^Kasia^]Do rodziców nie. Czasem tylko jak rozmawiam z bratem ( jak mojej mamy nie ma przy nas) to czasem np pytam sie " o ktorej Jolcia wraca z pracy?", albo on tak mowi, ale o tylko miedzy mna a bratem[/fquote]

U mnie jest tak samo. Do rodziców mówię "mamo" i "tato", po imieniu czasami i tylko w żartach. Jest to zarówno kwestia szacunku jak i pewnego rodzaju tradycji. Nigdy nie zastanawiałam się nad tym. To dla mnie oczywiste i nie chciałabym tego zmieniać.

Z drugiej strony, jeżeli ktoś mówi do swoich rodziców po imieniu, nie zakładam od razu, że ich nie szanuje.

Dużo też zależy od tego jak się wymawia to imię.

[Karl 0]

Ja mówie per mamo/tato choć w zasadzie i tak wydają mi się czasem zbyt obcy na takie określenie. Do mówienia po imieniu bym się chyba nie przyzwyczaił.

[amcia 0]

Ja czasami mówię do mamy Dana Ale ona lubi to i też mówi do mnie Amcia albo po prostu Amelka. A do taty czasami Daro, albo po prostu tat.

Moi rodzice są raczej "wyluzowani" .

[noir 1]

Nigdy. Jakos tego sobie nie wyobrazam. Moi rodzice chyba tez nie ;-) Wole w tej kwestii pozostac wierny polskim tradycjom, bo z tego co slyszalem np. w Skandynawii to zupelnie normalne.

Jednak odnosnie nieco dalszej rodziny - owszem. Strasznie zle mi sie w ogole kojarzy slowo "ciocia", wiec do kazdej zwracam sie po imieniu. To wydaje mi sie jakos zupelnie naturalne, bo odkad pamietam tak bylo.

[eVVil 0]

u mnie w rodzinie raczej mowi sie: mamo, tato, wujku itd.

moje prywatne zdanie to takie ze zwracanie sie po imieniu do rodzicow jest jakby brakiem szacunku do nich.... a zwracanie sie do wujkow albo cioć po imieniu nie jest jednak tak rażące xD

w życiu w przyszlosci nie pozwolilabym zwracas sie moim dzieciom do mnie po imieniu....

[Eart 0]

Ja tam do rodziców to jak mi siądzie. Po imieniu, ty, ble jak. Ale do rodziny, hmm. Zawsze próbuje powiedzieć to tak żebym nie musiał się zwracać przez ty ani przez pani. jakoś sie udaje.

[eVVil 0]

Po imieniu, ty, ble jak.

hmmm... ja tez raczej nie mowie do mamy: "czy może mi mama podać cośtam" tylko tez: "czy mozesz mi podac costam" po prostu jak ją wołam albo mowie o niej to nie mowie Eliza tylko matka, mama itd czyli zupełnie grxecznościowe to nie jest, ale nikomu z mojej rodzinki nie przeszkadza

[Mara 0]

dla mnie mówienie do rodziców po imieniu ich obraża i w ten sposób pokazujemy im, że znaczą dla nas mniej niż powinni. Mówiąc do rodziców "mamo" "tato" dajemy im do zrozumienia, że szanujemy ich jako rodziców. Także określanie rodziców przy znajomych "matka, ojciec" jest obraźliwe, ukazuje naszą pogardę wobec nich. A "matkę i ojca" może zranić fakt, że dziecko ich nie szanuje.